Mark Rutte zei het al eerder. Diederik Samsom zei ook sorry. En daarna volgde SHELL. Tsja, dan moet ik er ook maar aan geloven. En aan wie hoef ik niet lang over na te denken. Als ik bij mijn schoonvader ben geweest, rijd ik door de Vennestraat naar huis. Op de hoek van de Dr. Beelstraat zie ik hem wel eens in zijn tuin staan. Soms knikt hij of groet me terug wanneer hij mij langs ziet fietsen. Dan vraag ik me af of hij me (nog) kent. Wellicht omdat ik leider en trainer bij RKDVC ben geweest. Maar eigenlijk denk ik aan zijn gezicht af te zien dat hij nog weet van die keer dat hij een trainingsavond op zich nam van ons A2-team. Niet het team datik met John Pelders en Hans Brokx onder onze hoede hadden, maar dat van heel wat jaren terug, toen ikzelf nog in de junioren speelde. Een flinke schop onder mijn kont kreeg ik voor het gedrag tijdens die training. En terecht. Meer dan terecht. "Als je denkt de lolbroek uit te moeten hangen en daarmee de training van je medespelers en de trainer te verpesten, kan je beter thuis blijven. Dus opzouten!" Zo moet het ongeveer zijn gegaan. En met een zere kont droop ik af. Ons pa erbij halen? Ik denk dat ik thuis nog een schop onder mijn kont had gekregen. Toen ik jaren later de A2 trainde gingen mijn gedachten af en toe naar de jaren '70. Die streken van toen hoefden ze bij mij ook niet te flikken. Een geintje kon natuurlijk altijd. Maar niet de training verkloten. Een schop onder hun reet was gelukkig nooit nodig. Het voorval met mijn jeugdtrainer is al bijna 40 jaar geleden. En misschien weet hij er niks meer van, maar alsnog wil ik hier, aan die trainer mijn excuses maken voor het gedrag van toen. Dus...SORRY, Piet (Jung)! En ik zal het nooit meer doen!


WERELDLEIDERS
De 2e teamfoto uit de reeks uit 1974. Van dit elftal waren Robin Austerman (rechts) en Rob Robben de leiders. Rob is nog steeds, of weer, werkzaam bij RKDVC. Omdat hij bij heel wat verenigingen werkzaam is geweest, vroeg ik hem deze eens op te sommen. Telt u maar mee, het zijn er best veel.