In die tijd reisden altijd een grote groep DVC-ers af naar Engeland, hier vond de uitwisseling met Hedon Rangers plaats. Een jarenlange traditie die helaas…veel te vroeg gestopt is. Onder leiding van de fam. Berkelmans, fam. Vd Wiel, fam. Pulles en vast nog veel meer families, die me nu even niet goed meer bijstaan reisden we elk jaar in de meivakantie af naar Hedon Rangers AFC. Hedon Rangers AFC was een klein voetbalclubje in de omgeving van Hull.
Altijd op de eerste vrijdagmiddag van de meivakantie rond een uur of 14.00-15.00 vertrokken we met de hele meute richting de haven van Rotterdam. Sommigen jongens met ouders, sommigen zonder ouders, maar vooral allemaal vrienden en gezelligheid. Eenmaal in Rotterdam aangekomen lag een grote veerboot op ons te wachten, zo eentje van P&O Ferries...een reusachtig ding. Hier begon het feest pas echt, kinderen dwaalden tot laat in de avond rond en mochten net nadat ze op de eerste rij bij het theater onder de rokjes hadden gekeken moe en voldaan naar bed. De begeleiding deed ’s nachts in de pub met enige regelmaat het licht uit.
In Engeland zelf werd iedereen onder gebracht in een gastgezin, ik zelf heb eenmaal met mijn vader in een gezin gezeten...maar de jaren daarna met vrienden. Vooral in die laatste jaren maakten we geweldige gesprekken mee, zoals tijdens een potje poolen “the black ball als letst” moest en we van de eetafspraken niet veel begrepen. Buiten het slapen en eten bij de gastgezinnen deden we alles met de grote groep. We zijn naar voetbal en rugby wedstrijden geweest van Hull City, we hebben alleen rondgelopen in een groot pretpark en hadden geweldige feestavonden. Natuurlijk stond daarnaast ook altijd een voetbaltoernooi op het programma, één keer wonnen we het toernooi met een goal van Sjorske in de laatste seconden. Eén keer waren we het toernooi aan het winnen, maar door een maffe coach, drie ellebogen en twee doodschoppen besloten we de strijd in de finale voor onze eigen bestwil te staken.
Kortom een geweldige tijd, waar we altijd nog met veel plezier aan terugdenken. Het zou mooi zijn als we deze traditie nog eens nieuw leven in kunnen blazen!

Stijn Brokx

Dit is het tweede verhaal uit de serie "100 Verhalen van DVC'ers". De andere verhalen vind je hier.