Tegenstander weet zonder aanvallend voetbal toch 2 keer te scoren

Bar en boos, pittig windje, pokkenweer, zelfs de hond hoeft niet eens naar buiten….
Maar die gasten van de E1 mogen toch lekker de wei in! Ook al is het nog donker, aftrap klokslag 8.30 uur. Een bekende tegenstander stond op de rol; Engelen. Enkele weken geleden nog met 6-0 verslagen voor de beker, echter een krachtig en passievol elftalletje.
De mannen hadden er, zoals altijd, weer zin in om rap zaken te doen. Meteen fel erop en weinig ruimte over laten. Dit resulteerde meteen in een mooie kans voor Dirk, echter miste zijn schot wat precisie. Engelen kwam er amper aan te pas en DVC drukte door. Lastig voetballen met slagregen en stevige windstoten. Gelukkig was Siem heel scherp en hield met katachtige reddingen z’n doel schoon. Het spel golfde een beetje op en neer met een overheersend en dreigender DVC.
Uit het niets kreeg Engelen een corner, die plots in het doel verdween, via Goof, Mark en een windvlaag of zo… 1-0. Niks aan de hand, de wedstrijd was volledig onder controle. Een paar mooie combinaties tussen Tygo, Casper en Mark zorgde voor gevaar. Tim lag al op de loer voor z’n kansje, maar de keeper zat er goed tussen.
Een rommelduel, Tim draait zich knap vrij en met een splijtende pass weet hij Dirk te bereiken. Die is tegenwoordig koel genoeg om de bal netjes tegen de touwen aan te prikken. Keurig; 1-1. Altijd lekker net voor de thee.
Niks mis mee, heel even de kleedkamer in, voor een warm bakje thee. Fris en fruitig werd er aan de tweede helft begonnen. De mannen van Brian en Guus gingen fanatiek van start, op jacht naar de overwinning. Onder aanvoering van Goof en de oersterke Walterson werd er geknokt voor iedere meter. Klasse!! Simon hield met z’n rust en overzicht hele middenveld onder controle. Hard en hoog was het motto van Engelen, meer was er niet te halen… Weer zo’n hoge diepe bal, en de 2-1 prijkte op het scorebord, geheel tegen de verhouding! Er moest een stapje extra gedaan worden, maar de boys van Engelen gingen wel erg vaak en gemakkelijk naar de grond. Bij bosjes vielen ze neer om het tempo uit de wedstrijd te halen. Het zat er bijna op, zou dit dan toch de allereerste nederlaag gaan worden… Het slotakkoord was voor Mark, die met een pracht lob de keeper wist verschalken, mooi zo en meer dan terecht; 2-2. De scheids blies gauw op z’n fluitje zodat het bij een puntendeling kon blijven! Mannen, keurig gestreden en een dik verdiend punt kan in de pocket!