Columns

Column week 42

Li(v)estrong!

www.rkdvc.nl
Hierbij verklaar ik de wielersportbeerput officieel voor geopend. De laatste weken bereiken ons steeds meer getuigenverklaringen van hoe de wielersport de afgelopen decennia door winnaars is bedreven. Met verboden prestatieverhogende middelen. En eigenlijk wisten we dat met ons boerenverstand al lang, maar het heroïsche, het romantische en het theatrale karakter van de sport hebben er altijd voor gezorgd dat niemand het eigenlijk wilde weten. Wij niet, maar ook de fanatieke, kritische wielerjournalist niet. De coureurs hebben elkaar lange tijd figuurlijk gezien uit de wind gehouden en elkaar beschermd. Tot enkele weken geleden. 
Jarenlang hebben de Mart Smeetsen van deze wereld en andere wielerfans genoten van de heldendaden van onder andere Lance Edward Gunderson, beter bekend als Lance Armstrong. De voormalig Amerikaanse wielrenner, bij wie in 1996 nog teelbalkanker werd geconstateerd, won van 1999 tot en met 2005 zeven keer op rij de Tour de France. Het werd voor hem dus, na zijn ongeneeslijk lijkende ziekte, alsnog een sportcarrière als uit een jongensboek. De gedreven Texaan schreef vervolgens diverse (jongens)boeken over zijn fietscarrière en kankergenezing. Met titels als It’s not about the bike: my journey back to life (Door de pijngrens, 2000), Every second counts (Elke seconde telt, 2003) en Lance Armstrong, images of a champion (2006) verkocht hij miljoenen exemplaren. Daarnaast werd zijn indrukwekkende carrière beschreven door andere auteurs en wielerliefhebbers. Vooral Mart Smeets heeft tot zijn eigen genoegen veel inkt aan de man besteed. Die bracht in 2011 nog een haast pornografisch opgetekend boek uit met als titel De Lance factor. Inmiddels hebben we een beter beeld gekregen bij wat wordt bedoeld met de Lance factor. Of eigenlijk, als we logisch nadenken, een bevestiging. Hij bleek naast een uitstekende wielrenner en een prima zakenman ook een notoire gebruiker en schuwde daarbij niets om naast zijn sportieve ook zijn commerciële doelen te bereiken. Armstrong, nobel als hij pleegt te zijn, richtte in 1997 een kankerbestrijdingsfonds op, de Lance Armstrong Foundation (LAF). Bovendien ontwikkelde en verkocht hij in 2004 samen met Nike de gele antikanker Livestrong polsbandjes. Het werd een rage over de hele wereld, hetgeen hem veel fans opleverde. Achteraf gezien een zeer goed doordachte marketingstunt. Je krijgt al gauw sympathie voor iemand, die door zijn wilskracht zijn ziekte lijkt te hebben overwonnen. Sterker nog, hij groeide vervolgens uit tot de beste wielrenner aller tijden. Nooit eerder won iemand zes keer de ronde van Frankrijk, laat staan zeven keer zoals hij. Niets liet hij daarbij aan het toeval over en men stelden voor hem en zijn ploegen US Postal en Discovery speciale trainingsprogramma’s samen. Maar bovenal liet hij uitgebalanceerde dopingprogramma’s voorschrijven of bloedtransfusies toedienen, die niet of nauwelijks te traceren waren. Zoals nu blijkt heeft hij destijds, als hij toch eens positief werd getest, ook nog diverse wielerautoriteiten omgekocht om zijn zogenaamde onschuld zo lang mogelijk overeind te houden. En commercieel gezien om zijn vooraf afgesproken bonussen te incasseren en wereldwijd een sporticoon en marketingproduct te blijven. Het heeft hem en zijn sponsor Nike jaren lang miljoenen gekost, maar vooral miljoenen opgeleverd. Belanghebbenden hebben jarenlang met boter op hun hoofd rondgelopen. Nu een aantal ex-renners uit het peloton is gaan praten, zie je dat steeds meer zondaars hun hersenpan begint schoon te vegen. Hypocrisie ten top. Lance Armstrong stond evenwel zelf aan het hoofd van het succesvolste dopingprogramma ooit. Inmiddels heeft hij zijn zeven Tour-zeges in moeten leveren en is hij voor het leven geschorst. Zijn biografieën hebben na al deze ontboezemingen, feitelijk een ander genre in de literatuur gekregen: niet-realistische fictie. Hij liet ooit in de ronde van Frankrijk de volgende zin opschrijven: “geel is de kleur van hoop en toewijding”. Nu weten we wat hij daadwerkelijk daarmee wilde zeggen: geel is de kleur van dope en toewijding. Armstrong is aan zijn laatste afdaling begonnen.....

@vanpasgekomen
 


Zoeken op de site

RKDVC

Sportlaan 10 
5151 RK Drunen
tel. 0416 -779002
Routebeschrijving
Terug naar boven