Columns

Column week 2

Geen genade (of juist wel?)

www.rkdvc.nl
 De meest besproken voetballer in de Nederlandse media van afgelopen maanden was niet een veelbelovend aanstormend talent van Ajax, Feyenoord of PSV, maar de buitenspeler met potentie van weleer, Andy van der Meyde. Ondanks een door trauma’s gedomineerde jeugd in een Arnhemse volkswijk kon hij in de jeugd bij Ajax uitgroeien tot de beste rechtsbuiten van zijn generatie. Met het bereiken van de Europese elite bij Internazionale in Milaan begon tevens zijn reis langs de toppen der waanzin. Hij ging miljoenen verdienen én uitgeven. En of hij potentie had! In zijn boek “Geen genade” geeft hij de lezer een beeld van zijn turbulente levensstijl als profvoetballer. Een verhaal over jarenlang hoeren, sloeren en taxirijden tussen de trainingen en de wedstrijden door. En blijkbaar is daar belangstelling voor. Inmiddels zijn er al meer dan 125.000 exemplaren van zijn autobiografie verkocht. Hoewel de titel van het boek anders doet vermoeden heeft men hem daarmee klaarblijkelijk wél “gratie” verleend. En waarom ook niet, René van der Gijp is er ook groot mee geworden.
 
Zijn naïeve inborst en hang naar spektakel maakten van zijn leven een symfonie met ontelbaar veel mooie, treurige, valse en bizarre noten. Op zijn dertigste raakte hij als speler van Everton ook nog eens verslaafd aan drugs. Hij leidde in elk geval geen saai leventje, maar het kostte hem uiteindelijk wel een mooie voetbalcarrière. Alhoewel, met clubs als Ajax, Fc Twente, Internationale, Everton, PSV op je CV en 18 interlands voor Oranje ben je toch bepaald geen eendagsvlieg geweest. Maar vanaf 2003 heeft hij eigenlijk nauwelijks nog officiële wedstrijden gevoetbald. Op zich knap dat je sindsdien nog contracten weet af te dwingen bij Inter, Everton en PSV zonder al teveel minuten te hebben gespeeld en al sowieso niet meer te hebben gescoord. Dan kun je achteraf zeggen dat zijn makelaar het dus best redelijk heeft gedaan. Zijn voetbalcarrière sloot hij vorig jaar af bij WKE (Woonwagen Kamp Emmen), waar hij nog zes wedstrijdjes in de topklasse heeft meegehobbeld.
 
Inmiddels is de zeventienvoudig international weer een gewone burger. Hij is naar eigen zeggen gelukkig en heeft een bijzonder aangrijpend verhaal te vertellen. Althans dat blijkt, want zijn boek wordt momenteel verslonden en vliegt de boekwinkels uit. Het zegt wat mij betreft meer over de lezer als over de persoon Andy van der Meyde, want zo bijzonder is de man nou ook weer niet te noemen. Niet als mens en eigenlijk ook niet zo als voetballer als je het mij vraagt. Ik ben er van overtuigd dat hij zijn internationale carrière heeft te danken aan één superieur moment. Namelijk de eerste minuut van de Champions League wedstrijd van Ajax uit bij AS Roma op 19 maart 2003, toen hij na een fraaie actie over links naar binnen dribbelde en de bal snoeihard in de touwen joeg. Hij knielde vervolgens als een boogschutter op het gras om een pijl uit zijn rugtas te halen en deze zogenaamd met zijn gesimuleerde boog weg te schieten. De beelden gingen de hele wereld over en Andy kon goud gaan verdienen. Eigenlijk had hij op dat moment letterlijk zijn laatste kruid verschoten. Althans op het voetbalveld. Daarna heeft hij de vele verleidingen van het leven als voetbalprof niet kunnen weerstaan. Vrouwen, alcohol en drugs ruïneerde zijn loopbaan en zijn privé-leven. Of moeten we eigenlijk concluderen dat hij zijn huidige status juist heeft te danken aan zijn vele uitspattingen? Door zich kwetsbaar op te stellen en zijn verhaal op te biechten aan de auteur van het boek, Thijs Slegers, wordt de man tegenwoordig overal gevraagd te komen opdraven. Het blijkt daarom achteraf misschien toch wel een succesverhaal, want ik denk dat de meeste grijze muizen van de voetbalwereld er achteraf gezien, zeker financieel, bekaaider vanaf zijn gekomen dan hij. Andy kan immers, gezien de oplage van het boek, weer gaan graaien….
@vanpasgekomen


Zoeken op de site

RKDVC

Sportlaan 10 
5151 RK Drunen
tel. 0416 -779002
Routebeschrijving
Terug naar boven