De bal rolt weer. Althans in het betaalde voetbal in Nederland. Hoewel op amateurniveau de voorbereiding op het nieuwe seizoen wel reeds begonnen is en er overal  oefen- en bekerwedstrijden worden gespeeld, gaat het bij onze betaalde collega’s alweer een paar weken om het “echie”. Om de knikkers dus. Vroeger dan anders i.v.m. het WK voetbal volgend jaar in Brazilië. Of iedereen daar gelukkig mee is valt te betwijfelen. Met name voor de trainers en technische staf van de diverse BVO’s is het een uitdaging om al vroeg een goed op elkaar ingespeeld team te krijgen. Zeker met de wetenschap dat hun selectie nog tot 2 september onder voorbehoud is. Dan sluit immers de transferwindow en kan er pas definitief naar een basiselftal gewerkt worden.
Een belachelijke situatie natuurlijk. Hoe kun je als trainer vooraf nog doelstellingen maken als je niet weet met welk materiaal je aan de slag kunt? Je bouwt in de voorbereiding een elftal om een aantal bepalende spelers heen. Om de balans in je elftal te garanderen trek je nog een controlerende middenvelder en een paar robuuste, maar misschien iets minder goed voetballende verdedigers aan. En vervolgens, een dag voor het sluiten van de transfermarkt, raak je je twee meest creatieve spelers of topscorer kwijt. Dan kun je alle vooraf gemaakte plannen weer in de prullenbak gooien. Het is alsof een uitvoerder van een bouwbedrijf net voor de start van een project al z’n timmerlieden kwijtraakt en met alleen metselaars blijft zitten of andersom. En als de leiding niet wil meewerken aan een last-minute transfer van een topspeler, dan tracht de vedette tegenwoordig zelf wel de zaak te frustreren om alsnog een overgang af te dwingen. Spelers zijn tot 2 september, gesteund door hun zaakwaarnemers, vaak nog met hun eigen belang bezig in plaats van het teambelang. Daarbij draait het uiteindelijk ook om de knikkers.
Voor clubs als PEC Zwolle, verrassende koploper na vier speelronden, Go Ahaed Eagles, Cambuur Leeuwarden of RKC Waalwijk geldt dat minder. In deze selecties bevinden zich over het algemeen geen echte topspelers die op het laatste moment nog getransfereerd worden. Een uitzondering daargelaten. Dit soort organisaties hebben beperkte middelen en werken met een bescheiden begroting. Het zijn clubs met een vooraf vaststaande selectie die vrij en onbevangen, maar  met een gezond optimisme aan de competitie kunnen starten. Hetgeen na enkele wedstrijden ook blijkt in de stand op de ranglijst. Met PEC Zwolle als uitschieter. Uiteindelijk zullen deze clubs wel weer landen waar ze horen, maar het is wel leuk en verrassend om te zien. Zeker omdat door de beperkte middelen soms spelers uit eigen opleiding eerder kans krijgen om zich op het hoogste niveau te presenteren. Zoals Ingo van Weert bij RKC Waalwijk. Fantastisch om te zien dat deze 19-jarige zoon van Eddy (oudgediende in het 1e van RKDVC) in de voorbereiding een kans heeft gekregen en deze ook heeft gepakt. Voorlopig heeft hij alle competitiewedstrijden nog in de basis gestaan en niet onverdienstelijk. Het lijkt meer dan anders een trend te worden dat in de eredivisie (toch een kweekvijver van aanstormend talent) spelers op zeer jonge leeftijd een kans krijgen. Dat is ook de Nederlandse competitie.
Maar het mag natuurlijk ook weer niet doorslaan. Als ik vervolgens lees dat een jongetje uit Groningen op 11-jarige leeftijd een contract heeft getekend bij FC Barcelona, dan vraag ik me af waar ze mee bezig zijn. Een jongetje dat na school nog op een grasveld of pleintje hoort te voetballen. Of met een glimlach thuiskomt met een volle zak knikkers. Echte knikkers.

@vanpasgekomen