Columns

Column 7, mei 2015

Cirkeltje rond

Een jaar of 7 waren ze, denk ik. Snotpinnen zou ons pa zeggen. Ze speelden anders al wel in teams als FC Utrecht, Ajax en Cambuur. Niet bij de echte eredivisieclubs, maar in de prachtige pupillencompetitie van RKDVC, WSC en SC Elshout. Sommigen hadden net hun communie gedaan en een enkeling was nog aan het 'wisselen' naar grote mensentanden. Er zaten verschillende talentjes bij die af en toe het verschil al konden maken. Op zaterdagmorgen stonden ouders en opa's en oma's gezellig bij hen langs de lijn om aan te moedigen en ja, soms ook om te troosten. Er waren vaders die leider en/of trainer werden. Niet zelden zelf nog voetballend bij RKDVC of ooit geweest. Vaak kwamen ze zo oude bekenden tegen. Heel leuk allemaal. Bedrijfsleiders, vrachtwagenchauffeurs, monteurs, alles kwam je tegen op de velden. Zelfs de dokter stond fanatiek aan te moedigen. Statussen tellen dan niet, alleen het plezier van die kinderen. Onze jongste zat ooit in Ajax (F-pup). Ze werden zelfs kampioen in hun poule. Daarna speelden ze op een mooie lente-avond op het hoofdveld een wedstrijd om een beker tegen Cambuur. Ook daar speelde een ventje dat al een beetje opviel met zijn snelheid en scorend vermogen. Cambuur won die avond de spannende wedstrijd en de beker.
 
Omdat de jongens dezelfde leeftijd hadden, kwamen ze elkaar in alle geledingen van RKDVC tegen. In hetzelfde team of op de trainingsavonden. En voordat je het wist kwamen ze heel laat thuis van stapavonden, terwijl jij allang onder zeil lag. De tijd om los te laten was gekomen. De junioren zijn ze al even ontgroeid, sommigen hebben het 1e gehaald, anderen voetballen lekker in lagere teams. De jonge mannen in de seniorenafdeling leiden een eigen leven nu. Gelukkig hebben we social media, waardoor we nog een beetje een inkijk in hun drukke leven hebben. En dan ineens komt er op Facebook een foto langs met een groep mannen die iets te vieren hebben. Het blijkt een vrijgezellenavond. Ik herken de meesten van hen als de jongens die we als pupillen en junioren op zaterdag zagen voetballen. Maar nu zijn ze zomaar een kop groter dan wij. De aanstaande bruidegom is in een vogelpak gehesen. Het is duidelijk het ventje dat toen bij de pupillen van Cambuur zijn rushes maakte. Ik wrijf eens door mijn dunner wordend haar. Wat is het toch snel gegaan. En wat is het volgende? Over een aantal jaren komen er wellicht kleine kotertjes, die ook een balletje gaan trappen. En op voetballen willen. Net als papa in Cambuur komen, of in Ajax of FC Utrecht. De jonge vaders zullen vast trainer en/of leider worden van de kleine snotpin... eeeh talentjes. En zullen de vaders, moeders en opa's en oma's de nieuwe generaties gaan aanmoedigen en ja, soms ook om te troosten. Zo zal het altijd gezellig blijven langs de lijn en in het clubhuis van RKDVC. Een nieuwe cirkel is dan weer rond. Dat is alvast een mooi vooruitzicht voor de komende seizoenen. Heb er nu al zin in. Dus tot ziens in het seizoen 2015-2016, met nieuwe columns en meer onthullende interviews! Fijne vakantie allemaal! En Robin de Laat, hartelijk gefeliciteerd met je huwelijk met Marieke. Heel veel geluk samen.


Zoeken op de site

RKDVC

Sportlaan 10 
5151 RK Drunen
tel. 0416 -779002
Routebeschrijving
Terug naar boven