Bij die huldiging van de bekerwinnaars op het stadhuisbalkon in Rotterdam, had ik best bij willen zijn. De sfeer, dat zingen van de clubliederen en het toejuichen van de spelers die het vuur uit de sloffen hebben gelopen en zich uit de naad hebben gewerkt. Prachtig is dat. De vlaggen, de sjaaltjes, dat mooie shirt, (geen opblaasbananen deze keer?) leuk voor die mensen. Ze moesten wel lang wachten om weer eens op de Coolsingel te mogen staan. Ik had er dus best bij willen zijn, al was het alleen om het eens mee te maken. Volgens mij moesten er van die duizenden fans vast een hoop ergens anders zijn (werk of school), toch verkozen een heleboel om de huldiging bij te wonen. En ondanks de regen en de kou was het voor hen zeker de moeite waard. Want het valt niet altijd mee om supporter van deze club te zijn. Maar nu is er dan eindelijk succes. En daar verschenen eindelijk de spelers en de technische staf met hun verdiende prijs op het balkon. Er werden fakkels ontstoken en daar was ook de enige echte Rotterdamse zanger met zijn lied, dat al deze mensen verbindt. En vooral dat lied, speciaal door hem gezongen, met die ene bijzondere zin, geeft me dan wel een beetje kippenvel. En de menigte zong natuurlijk massaal met hem mee, voor de club waar zij gezamenlijk hun hart aan verloren hebben: 'Niets is sterker dan dat ene woord: FEYENOORD!'

Koffie drinken

Altijd gezellig om op een trainingsavond even bij de terreinbeheerder koffie te drinken. En al helemaal als tussen de trainingen door de trainers ook een bakkie komen doen. Je ziet er oude bekenden, jonge kennissen en goede vrienden. Je hoort er leuke verhalen, scherpe meningen, er wordt gelachen en een beetje met elkaar gedold (altijd blijven lachen, Christ). Soms hoor je minder leuke dingen. Als iemand in de lappenmand zit en het even rustig aan moet doen. Je schrikt wel als je hoort wat iedereen zomaar kan overkomen. En opgelucht was ik dat die 2 leiders van een F-jes team weer aan de betere hand zijn. Gelukkig maar. Daarom wens ik Anton en Jan in deze column veel beterschap. Opdat we nog vaak koffie kunnen drinken.

Jack Thomassen