De computer op mijn werk vraagt om de zoveel tijd een ander wachtwoord. En dat mag niet steeds wederkerend hetzelfde zijn. Dus moet ik steeds iets nieuws verzinnen. Toen dacht ik: Laat ik maar iets met voetbal doen. Namen van spelers bijvoorbeeld! Zo begon de reeks met jeugdhelden van het Oranje van '74: Neeskens, Rijsbergen, Rensenbrink en Van Hanegem en al die anderen. Wie? Ja, ook Jongbloed. Ondanks zijn vele reddingen in de finale tegen West-Duitsland ten spijt, bij die 2 doelpunten van onze oosterburen zag ie er niet goed uit. Jan van Beveren had zeker.... ach, laat trouwens ook maar. Het blijft nu eenmaal oud zeer.

Als er, zoals gezegd, regelmatig een ander wachtwoord verzonnen moet worden, komen er vele namen voorbij. Laseroms, Hulshof, Israël, vandeKerkhof en weer latere grote sterren: Koeman, Tiggelen, vanBasten enz. enz.
Goh, is dat eigenlijk wel normaal, zo vaak zo'n wachtwoord veranderen? Niet dat het wat uitmaakt, hoor. Er zijn nog namen zat. Tot Juul Ellerman aan toe. Maar die zou wel één van de laatste zijn, denk ik.

Toch zijn er heel veel, die toch stiekem een grote rol in de Nederlandse voetbalgeschiedenis hebben gespeeld. Denk maar eens aan Edward Linskens. Die met zijn schuivertjesschot toch maar mooi Real Madrid op 1-1 hield in Bernabéu. En daarmee PSV naar de eerste en enige Europacup 1-finale doelpuntte. Wie weet hoe het verder met hem gegaan is? En Frans Thijsen? Geen grote naam bij het Nederlands elftal. Moet je eens in Engeland gaan vragen (bij de oudere liefhebbers). Die kennen hem wel!

Een tijdje geleden was er een documentaire over het wereldkampioenschap voetbal in Argentinië te zien bij Andere Tijden Sport. Op een gegeven moment komt de grote vrees van de Argentijnse staf van de Nederlandse bank om warm te lopen: NANNINGA! Menotti stak nog maar eens een sigaret op, want: Hij had er niet op gerekend (foutje van zijn assistent) en zelf geen kopsterke verdediger op zijn wedstrijdformulier gezet. Een pijnlijke fout! Na een puntgave voorzet van Van der Kerkhof kopte Dick Nanninga de Adidas-bal keihard tegen de touwen. De verdedigers kansloos latend, 1-1. Eerherstel na de verloren finale in München leek in zicht...

Tsja en toen ging het stuiterend schotje van Rensenbrink dus tegen die beroemde paal. Ik kon wel janken. Het had zo mooi kunnen zijn. Weer een oud zeer erbij.
Ach, ja. Dick Nanninga, held van de koempels in Limburg. Verschillende clubs waar hij heeft gevoetbald. Nooit bij een echt grote club. Soms denk ik weleens: Had trainer Happel die lange spits toen maar eerder ingebracht. Hij moet toch ook wel gezien hebben dat de verdediging van Argentinië geen goede koppers had? Als, als, als....
Met dat doelpunt scoorde Nanninga toch maar iets heel moois op zijn CV: de enige goal na 2 finales (niet uit een penalty gescoord). En wat voor één. Na uiteindelijk 3 verloren finales waren we, naar mijn mening, nog nooit zó dichtbij de wereldtitel.

NANNINGA dus. Eigenlijk niet zo'n grote ster tussen al die andere wachtwoordnamen. Wel eentje die met grote letters geschreven mag worden. Want krijg maar eens bijna 100.000 doldwaze Argentijnen stil in een tot dan toe kolkend voelbalstadion. Intussen alweer vele jaren geleden.
Kan ik uit die selectie wellicht nog meer namen van bijna vergeten helden als wachtwoord gebruiken? Eens kijken... Poortvliet? Hovenkamp? Nee! Deze wordt het: Wildschut (Piet). Nou, zou iemand mijn computer willen hacken, dan raden ze dit wachtwoord vast in geen eeuwigheid. Toch?

Jack Thomassen