"We zijn mentaal finaal door het ijs gezakt."
"Van 't Schip was de greep op de groep kwijtgeraakt."
"Ik heb nog alle vertrouwen in deze spelersgroep."
Hoeveel cliché-uitspraken er ook aan te pas kwamen, het ontslag van John van 't Schip was een kwestie van tijd. De winterstop was daarom een ideale tussenpauze om een andere trainer aan te stellen. Dus kwam Stam. Jaap Stam! En na de 3e sensationele overwinning op rij van PEC Zwolle, in de hervatte competitie, stond de verslaggever van Studio Sport al klaar om de trainer een microfoon onder zijn neus te duwen en het grootste tandenknarsende cliché weer eens op te rakelen: "Is dit nou het JAAP STAM effect?" Natuurlijk hapt trainer Stam niet in het aas dat hem wordt voorgehouden en haast zich te zeggen; "Nou, we doen het wel allemaal samen, hè?" (Wat eigenlijk ook weer zo'n standaard antwoord is)
En zo gaat het trouwens bijna met elk gesprek met een speler of trainer. Vooral voorzichtig zijn met dingen zeggen en vooral die voorbedachte en ingestudeerde antwoorden geven. Saai.
En dat is ook weer niet zo gek, hè? Iedereen weet wel dat als je te hoog van de toren gaat blazen, de aasgieren bovenop je duiken als het een keer misgaat. Stel dat dat jonge talent van PSV (Donyell Malen) na weer een super geslaagde invalbeurt voor de camera mag gaan staan en zichzelf in zijn enthousiasme op een voetstuk zet door te zeggen hoe goed hij wel niet was in de net gespeelde wedstrijd. Daar hoort, ziet en leest iedereen over.
Maar haalt de coach hem na een tegenvallende eerste helft in de rust er al uit? Nou, dan kan je op je vingers natellen dat zo'n speler aan alle kanten wordt aangevallen om hem van dat voetstuk af te trekken. Want zo gaat dat in de harde maatschappij. En net zo goed in de voetballerij.
Mocht PEC Zwolle het de volgende wedstrijd lukken om nogmaals als winnaar van het veld stappen en de kop van Jaap weer voor de camara verschijnt, gaat Stam zich echt niet uit de tent laten lokken om euforische uitspraken te doen, want Jaap is niet gek. Hij weet hoe het spelletje werkt en zal strak in zijn rol blijven als coach van een ploeg die samen wint en samen verliest. En mocht hij blijven winnen, zullen er waarschijnlijk nog meer van die saaie cliché-antwoorden volgen. Nee, spannend zijn die korte interviews niet altijd.
Stam is gepokt en gemazeld in de voetbalwereld. Hij weet donders goed dat wanneer het muntje de verkeerde kant opvalt, het ook voor hem einde verhaal zal zijn. Want stel dat hij in de volgende winterstop niet een lekker warm oord uitkiest om te trainen, maar een Spartaans kamp opzet in het noorden van Finland? Dan zou dat zomaar de druppel kunnen zijn, die een langzaam vollopende emmer doet overlopen. Dan kun je er vergif op innemen, deze trainer is dan... de volgende kop van Jut.

Jack Thomassen