Het waren de nadagen van de carrières van Gerard van der Velden en Piet van Heeswijk. Andere (lees: jongere) talenten hadden hen uit de basis verdrongen. Maar regelmatig mochten de oude leeuwen nog minuten meepakken. Ik was toen net groot genoeg om tussen de 2 horizontale buizen van het hek om het veld het spel te kunnen volgen. Daarom ging ik liever op de bovenste ring van de tribune zitten, voor een beter overzicht. En wanneer de nood weer eens aan de man was en er iets geforceerd moest worden, ging er een geroezemoes door het DVC-publiek. Om een gelijkspel, of beter nog, de twee punten in eigen huis te houden, was er altijd maar één oplossing voor de kritische Drunenaren: 'De Junne' moest invallen! De trainer kon dan haast niet anders dan de robuuste legende in te brengen. Tot aller tevredenheid van het thuispubliek.
Ach, wat een mooie verhalen hoorde ik soms over die spits met zijn vlammend rode haar. "De Junne heeft zo'n hard schot, dat bijna alle keepers het al in hun broek doen als Gerard uit gaat halen. Hij heeft zelfs een keer een bal dwars door het net gejaagd. Echt waar, jongen. Geloof maar dat wanneer De Junne een vrije trap gaat nemen, de mannen in het muurtje handen tekort komen om hun lichaamsdelen te beschermen tegen dat keiharde schot. Een keer knalde hij de bal naast het doel, zó tegen een menneke zunne kop aan. Die ging serieus efkes buiten westen! Godsamme! Ja, toen waren we met z'n allen wel geschrokken, zeg."
Soms bleek ie een gouden wissel en ging iedereen na de wedstrijd in jubelstemming naar huis, naar moeder de vrouw. Soms lukte het niet, maar hadden we wel een spannende wedstrijd gezien. En dat was ook heel wat waard.
Die jongere garde had dan wel een iets kleinere draaicirkel dan De Junne, de bangmakende kanonschoten hebben we bij hen niet echt meer gezien. Toch hadden wij jonge fans in hen ook weer een nieuwe generatie helden gevonden. Iedereen kent die grote teamfoto nog wel, die tot de verbouwing aan de wand hing, in de DVC-kantine? Ach, jongens. Hadden we toentertijd maar zo'n mooie reeks van die voetbalplaatjes. Wat zouden we fanatiek gespaard hebben. Stoere mannen, zoals Anton v/d Sanden, 'De Schel' en Bart Verhoeven. Aanvoerder Ad van den Hooven en de broers Austerman. Kijk nog maar eens goed wie er allemaal op die foto staan. Die helden van toen kunnen nu zomaar naast je staan, op de tribune of in de kantine...
(wordt vervolgd)

Jack Thomassen