Ik ben het (gelukkig) alweer bijna vergeten. Net als vele anderen ben ik na het EK Voetbal in Polen en Oekraine weer een ervaring rijker en een illusie armer. Hoopvol begon het Nederlands elftal op 9 juni jl. het EK in Charkov tegen Denemarken. Hoewel Oranje in die partij duidelijk de bovenliggende partij was en genoeg kansen creëerde voor een overwinning, moesten we uiteindelijk toch een 0-1 nederlaag slikken. Het bleek een voorbode voor een dramatisch verlopen eindronde. “Legoland wint van Egoland” kopte een Belgische krant na de verloren openingswedstrijd van Oranje. Het bleek een waarheid als een koe. Een selectie met iets teveel egootjes, die niet iets extra’s voor elkaar over bleken te hebben. En dan kun je nog zoveel goede voetballers in je selectie hebben, als het geen geheel is maar los zand dan kun je het wel schudden op zo’n eindronde. Ook Duitsland en Portugal bleken in de poulefase te sterk voor Nederland. De oranje gloed die in die weken over Nederland hing verdween als sneeuw voor de zon.
Spanje had achteraf gezien niet alleen de beste spelers, maar bleek ook met elkaar een goed collectief op het veld. Hoewel de ene helft van hun selectie uit Barcelona kwam en de andere uit Madrid (in de Spaanse competitie niet bepaald vrienden van elkaar) bleken zij wel allemaal hetzelfde doel na te streven. De Europese titel met als credo algemeen belang gaat voor eigen belang! Vandaar dat zij, achteraf vrij eenvoudig, terecht de Europese titel konden prolongeren. Italië bleek een enigszins verrassende finalist door in de halve eindstrijd een andere favoriet Duitsland uit te schakelen. Behalve Andrea Pirlo bestaat de Italiaanse selectie niet uit heel veel stylisten, maar wel voetballers die kunnen strijden met een leeuwenhart. Je ziet maar waar het toe kan leiden.
Als je als speler van het Nederlands elftal, met je eigen app voor I-phones en een streepjescode op je arm getatoeëerd, een dag na de definitieve uitschakeling door Portugal (3e nederlaag op rij) twittert: “Yes, holiday time!!! Just arrived in Ibiza!” dan toont dat in ieder geval weinig respect aan je medespelers, technische staf en miljoenen Oranjesupporters. Het blijkt maar weer eens wat voor verwende voetballers we in Nederland hebben. Ik kan me daarom goed voorstellen dat je als Bert van Marwijk zijnde bedankt voor de eer om na dit dramatisch verlopen toernooi verder te gaan als bondscoach. Hij heeft er niet voor kunnen zorgen dat alle spelers streden voor dat ene ultieme doel en daarvoor zichzelf desnoods wilden wegcijferen. Er moet een heel harde bezem door de selectie worden gehaald. Niet alleen door de spelersselectie, maar ook door de technische staf zal hij gedacht hebben. In elk geval qua beleving en algemene doelstelling. Twee jaar geleden heeft hij met nagenoeg dezelfde spelers de WK-finale gehaald, maar nu was de koek op! Of wellicht waren sommigen teveel bezig met hun individueel belang om een lucratieve transfer voor komend seizoen in de wacht te slepen. Dan moet je conclusies trekken en dat heeft hij in mijn optiek gedaan.
Ruud Gullit werd in de media geopperd als mogelijke opvolger voor Bert van Marwijk. Hij had zijn technische staf in z’n hoofd al zorgvuldig samengesteld. Naar verluid zou ene Badr Hari voor de vechtersmentaliteit in de spelersgroep moeten gaan zorgen. Zo ver kwam het echter niet. De KNVB maakte niet veel later bekend Louis van Gaal te hebben aangetrokken als nieuwe bondscoach en aangezien de KNVB geen aandeelhouders heeft zal dat contract voorlopig wel niet worden ontbonden. Voor Louis van Gaal en zijn assistenten ligt er een schone taak om het Leeuwenhart in de vaderlandse voetbalselectie weer naar boven te halen. Een cultuuromslag. Goede voetballers hebben we genoeg, maar het gaat uiteindelijk om het beste team. En die bestaat niet op voorhand uit de beste voetballers! Berry van Aerle en Adri van Tiggelen waren ook geen stylisten. Ze werden echter wel Europees Kampioen….

@vanpasgekomen