Vorig weekend vielen de mussen van het dak. De temperatuur steeg op veel plaatsen in Nederland naar 35 graden Celsius of hoger. Er werd zelfs even gedacht dat het hitterecord uit 1944 (38,6˚C) gehaald zou worden. Tropische hitte dus en dat komt hier maar zelden voor. Hoewel voor velen het zomerreces weer achter de rug was, kwamen de vakantiegevoelens weer even terug. De stranden, openluchtzwembaden en andere zwemwateren in den landen werden overspoeld met dagjesmensen die verkoeling zochten. Behalve enkele tientallen auto’s op weg naar de kust, raakte ook enkele voetbaltrainers langs de lijn oververhit.
Terwijl deze honderdduizenden zonaanbidders genoten van hun waterrecreatie gingen de, voor sommigen eerste, serieuze wedstrijden in de nieuwe voetbaljaargang van start. Zowel in de amateur-afdelingen (met bekervoetbal) als bij het betaalde voetbal (tweede competitieronde). De KNVB had alle scheidsrechters verzocht om op de snikhete velden naar eigen inzicht voldoende drinkpauzes in te lassen. Om het hoofd koel te houden laten we maar zeggen. ’s Avonds bij het aanschouwen van Studio Sport bleek dit niet bij iedereen de juiste uitwerking te hebben gehad.
Hoewel VVV Venlo juist in de eigen Koel mocht aantreden tegen FC Utrecht kookte desalniettemin bij trainer Ton Lokhof de motor af en toe over. Zo erg zelfs dat hij het nodig vond om een van de camera’s een tikje te geven toen die naar zijn zin iets te dicht bij hem in de buurt kwam. Het had uiteindelijk geen effect.
Ook de pirouette van Marco van Basten voor zijn dug-out kwam te laat om de gelijkmaker te voorkomen. Heerenveen vergat in overtal-situatie (11 tegen 10 na de rode kaart van de debuterende Joris Mathijsen) een onverdiende overwinning uit de Kuip mee te nemen. Met nog 4 minuten op de klok wisten de Friezen de zojuist verkregen voorsprong niet over de streep te trekken en liet het Feyenoord alsnog langszij komen. De altijd zo kalm ogende Van Basten bleek ook bevangen door de hitte. Zelden betrap je hem erop om zijn frustraties op deze manier aan de buitenwereld te laten zien. Hij vertoonde zowaar wat menselijke trekjes.
Maar de mooiste act van het snikhete weekend werd opgevoerd door Ajax-coach Frank de Boer. Tijdens een drinkpauze, ingelast voor wat verkoeling, liet hij het kwik van zijn bloed oplopen tot het absolute kookpunt. Vloekend en tierend schreeuwde hij naar zijn spelers, die na een moment van onachtzaamheid in de verdediging een tegentreffer moesten incasseren. NEC strafte dit keer wel het laconieke verdedigen van Ajax af, al was dat alleen nog van invloed voor de statistieken. De Amsterdammers hadden immers op dat moment hun schaapjes al lang op het droge, maar toch! Nota bene het handelsmerk uit de voetballoopbaan van de succesvolle trainer, namelijk het “Frank-de-Boertje”, was nu voor hemzelf aanleiding geworden om de boel weer scherp te zetten. Vroeger had hij namelijk zelf ook een abonnement op “persoonlijke fouten”. Hoewel hij regelmatig een puike wedstrijd op de mat kon leggen, sloop er nagenoeg elke wedstrijd wel een slordigheidsfoutje in. En juist dat maakt hem als trainer nu zo woedend. Nonchalance. Concentratieverlies. De huidige Ajax-spelers hadden vroeger een poster van hun idool Frank de Boer op hun slaapkamer hangen. En wat doet een mens vaak als hij van iemand idolaat is? Men kopieert juist zijn of haar gedrag. Het is voor de trainer en voor de club te hopen dat ze ook de passie voor het voetbal van de oud-international gaan kopiëren. Die is en blijft ongeëvenaard. Zowel in de bittere vrieskou als bij tropische omstandigheden.

@vanpasgekomen