Nieuwsarchief

Filter overzicht

Robin Schmid, Nederlands jeugdinternational in JO17-5

12 januari 2018 door Nick de Jager
Je moet het écht willen, drukten moeder Ingeborg en vader John hem op het lijf. En dus ging hij er vol voor. Op dit moment heeft waarschijnlijk niemand binnen RKDVC een grotere kans ooit op een Olympisch toernooi te spelen dan Robin Schmid, speler van JO17-5. Een gesprek over een ontmoeting met Dirk Kuyt, spelen voor het Nederlands elftal en voetballen met Cerebrale Parese (CP), een hersenbeschadiging die de rechterkant van zijn lichaam verlamt.

Stond hij daar, midden op een trainingsveld in Noordwijk. In een trainingsshirt van het Nederlands elftal, tussen de beste voetballers met CP van zijn leeftijd. Hij krijgt wel vaker met grote namen uit het profvoetbal te maken. Arnold Bruggink kwam een keer training geven, Bas Nijhuis was een keer scheidsrechter en sommige trainers van hem zijn profvoetballer geweest. Maar wie hij vandaag treft, dat is voor een ras-Feyenoorder als Robin wel heel speciaal. Dirk Kuyt! Voor zijn foundation komt de 104-voudig international en Feyenoord-god een dagje training geven. “Iedereen wilde een foto met hem. Maar niemand durfde het te vragen. Behalve ik”, herinnert Robin zich. “Ik dacht: dit is een eenmalige kans. Dus ik trok hem aan zijn polo en nam die foto. Nadat ik dat deed, durfde iedereen het, haha.”


International
Robin is al een paar jaar jeugdinternational in het Nederlands elftal voor mensen met CP. CP is een spierzwakte, voortkomend uit een beschadiging in zijn hersenen. Dat wil zeggen: de beweging die hij in zijn hoofd bedenkt, duurt iets langer in de uitvoering dan bij een gemiddeld persoon. Toch wilde Robin graag op voetbal, vanaf jongs af aan zijn passie. “Hij kwam bij RKDVC in het G-team terecht. Het probleem was alleen: er is daar veel diversiteit in handicaps. Sommigen waren veel minder fanatiek dan Robin. Dat botste op een gegeven moment”, legt vader John uit. “Uiteindelijk kwam Peter van Delft, de trainer van het G-team, naar mij toe. ‘Zijn jullie wel eens bij de KNVB geweest?’ Die had blijkbaar een speciaal CP-team, dat wisten wij helemaal niet. Toen hebben wij contact gezocht met de bond en zijn we naar een trainingsdag geweest. Ging hartstikke goed, maar hij was nog iets te jong. Een jaar later gingen we terug en kregen we het bericht dat hij door mocht.”

En dus mocht Robin zichzelf op de KNVB Campus in Zeist melden. Hij vond er lotgenoten, leeftijdsgenoten die hetzelfde kwaal hebben als hij. Maar ook met hetzelfde talent: voetbal. “Ik kende al een paar jongens van de trainingen. Zij waren allemaal al vrienden van elkaar, maar ik werd toch heel snel onderdeel van de groep. We zijn allemaal heel gedreven. Het gaat er heel professioneel aan toe”, aldus Robin. Moeder Ingeborg vult aan: “Bij DVC kwam Robin tussen het wal en het schip terecht. Hij paste niet in het hokje ‘normaal’, maar ook niet in het hokje ‘gehandicapt’. Hij viel er tussenin. Bij het Nederlands elftal kwam hij met kinderen die hetzelfde hebben. Het is daar niet raar om te vragen: wil je even mijn veters strikken? Het is niet apart als iemand een gehoorapparaat aanheeft. De een kan iets wel, de ander niet. Ze zitten in hetzelfde schuitje. Dat schept, naast de passie van het voetbal, een band. Het maakt een echt team ervan.”

Het hoogtepunt van zijn nog korte bestaan als speler van het Nederlands elftal? Zonder twijfel de interland die in 2015 als speler van Oranje O14 op het programma stond. Tegenstander: Japan. Het was de enige internationale wedstrijd die Robin tot zover kon spelen, omdat de bond simpelweg niet zoveel budget heeft. Des te meer was het een dag om nooit te vergeten. “Ik begon niet in de basis. Ik zei nog tegen mijn familie: ‘ik sta wissel, godverdomme’”, zegt Robin met gevoel voor detail. “Mama zei dat ik het in het veld goed moest maken. Uiteindelijk mocht ik invallen en maakte ik gelijk mijn eerste goal. Van buiten de zestien. En daarna schoot ik nog een keer raak. En nog een keer. Ik maakte een hattrick! We wonnen met 7-0, terwijl er nog iemand uit het eerste elftal van Japan het veld inkwam. Het was een hele mooie dag.”


Ondertussen speelt Robin bij RKDVC al een aantal jaar in een regulier team. Via de D2 en de C4 speelt hij dit seizoen in de JO17-5. “Ze verlangen dat vanuit de KNVB. In het reguliere team kan je de meeste groei doormaken”, zegt John, naast fanatieke voetbalvader ook trainer van het team van Robin. Hij legt voor een seizoen altijd even uit wat er met zijn zoon aan de hand is. “Ik vind dat zijn trainers en medespelers dat moeten weten. Dan kregen ze geen verkeerde indruk of doen ze iets verkeerd met hem. Maar voor de rest is er geen verschil tussen hem en zijn teamgenoten. Als hij zich niet gedraagt of iets niet goed doet, moet hij ook op zijn donder krijgen. Als ik vind dat hij iets beter had kunnen doen, vertel ik hem dat op het veld.” Robin: “Vaak nog in de auto, hoor.”

Wat nu?
Hoe ver de ster van Robin nog kan rijzen? Dat is afhankelijk van de ontwikkeling van het CP-voetbal in het algemeen. Met een beetje geluk staat het in 2024 op de Paralympische kalender en met een beetje nog meer geluk kan Robin dan onder de Nederlandse vlag de wereld veroveren. Voor nu is alles wat hij kan meepikken een bonus. John: “Al die dingen die we nu al hebben gedaan… Ik bedoel: wie komt er op Papendal? Wie traint er met Dirk Kuyt? En de KNVB Campus, dat is zo’n mooi terrein. Als je daar kan rondlopen en trainen, wie zou dat niet willen?” “De velden zijn daar net zo mooi als in De Kuip”, slaagt Robin in zijn poging het gesprek tóch een Feyenoord-tintje te geven.

Al die plekken zijn mooi, vindt ook Ingeborg. Maar het belangrijkste voordeel van alle ervaringen zit volgens haar niet eens op het sportieve vlak. “Wij hebben hem geprobeerd bij te brengen: je bent niet anders dan een ander, ondanks dat bepaalde dingen anders zijn. Je moet niet denken: wat kan ik niet? Je moet denken: wat kan ik wel? Toch zagen wij ook dat hij in veel dingen, zoals ik eerder uitlegde, tussen het wal en het schip viel. Dan is het heel fijn als hij ook ergens heel goed in is. Dat hij kan zeggen: ik voetbal bij het Nederlands elftal. Ik train in Zeist. Het is goed voor zijn zelfvertrouwen geweest dat hij dingen heeft bereikt waar een ander alleen van kan dromen. En daardoor gingen andere dingen, zoals school, ook makkelijker. Hij heeft een topsportstatus bij het ROC in Tilburg! Natuurlijk vind ik dat als ouder leuk om te kunnen zeggen. Maar ik vind het vooral voor hém heel fijn dat het is gegaan zoals het is gegaan.”

En tot slot die prangende vraag. Zong hij mee met het volkslied, tijdens die interland in 2015? “Ja, helemaal”, beweert Robin met tien kilo’s bluf in zijn ogen. Een interviewer zou een interviewer niet zijn als hij niet om bewijs vraagt. Maar Robin weigert het hem te geven. “Nee, dat bewaar ik voor later. Als ik nog eens een interland speel, zal ik heel hard voor jou het volkslied zingen.”

Dit is de allereerste bijdrage van Nick de Jager aan onze website. Hieronder lees je een korte introductie over hem. Namens de redactie heten we Nick van harte welkom en hopen we nog vele stukjes van zijn hand te kunnen publiceren!
Mijn naam is Nick de Jager en ik studeer journalistiek aan de Fontys Hogeschool Journalistiek. Daarnaast werk ik op freelancebasis voor onder andere het voetbaltijdschrift ELF Voetbal. Ik voetbal zelf bij het negende van RKDVC, waarin ik elke week met mijn teamgenoten strijdend ten onder ga tegen een iets minder slechte tegenstander. Al sinds de F-jes ben ik bij RKDVC te vinden en ik vind het leuk dat ik op deze manier iets terug kan doen voor de club. Wellicht zal ik in de toekomst vaker een dergelijk stukje maken.
 

Arie Timmermans 14 november 2018 11:08
Wat een mooi interview van Robin en zijn ouders. Een topsporter in Waalwijk is iets waar we allemaal trots op mogen zijn! Super Robin!!

 
www.rkdvc.nl

Carnaval bij RKDVC

27 januari 2018
Zaterdagmiddag 10 februari wordt de kantine weer omgetoverd in één groot hossend feestgedruis. 'n Paar uurkes vurraf, dé… Meer >
 
www.rkdvc.nl

Jeugdtoto 2018

26 januari 2018
De totoverkoop start op 16 februari! Meer >
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

RKC Knakenactie

03-01-2018
Meer >
 
Zoeken op de site

RKDVC

Sportlaan 10 
5151 RK Drunen
tel. 0416 -779002
Routebeschrijving
Terug naar boven