The A team tankt zelfvertrouwen voor de Europese campagne

BMCJO19-3- JO 19-4
5-10-2019
Uitslag: 1-5

The A team tankt zelfvertrouwen voor de Europese campagne.

Vandaag zonder Bonfire, bitap en de assistent-scheidsrechter. Allen afgezegd met vrij vage en door ons niet te controleren redenen.
Naar Ballukum. Nee dit ligt niet in Friesland, maar net achter onze Brabantse hoofdstad. Op naar eerherstel na de zeperd van vorige week in d’n haarsteeg.
Trainer Mark was helder: de eerste helft van vorige week herhalen, maar dan 90 min lang.
De wedstrijd verliep exact zoals trainer Mark had geeist. Er werd heerlijk gebald en met driehoekjes, diepgang, tempowisselingen, karakter, souplesse en doortastendheid werden de droeftoeters van BMC van het kastje naar de muur gestuurd. Het werd bijna gênant om te zien hoe deze boerenzonen door het samba voetbal uit Drunen werden gedold.
Derhalve vandaag een ode aan de trainer van BMC. Arnold.

Arnold.
De trainer, het is net als de keeper en de vlagger toch vaak een beetje een geval apart. Waar jullie nog in staat zijn enigszins tegen een bal aan te trappen, is hij kreupel, of gewoonweg te oud. Het is de man, vaak zonder echte leiderschapscompetenties, die we als leider aanwijzen om het chaotische zooitje waarvan we deel uitmaken, te beteugelen. En dat doet hij dan ook. Op geheel eigen wijze.

Hij heeft een tijdje hoog gevoetbald, maar daarvan is op het gebied van voetbalverstand weinig te merken

Ja klopt, in de jeugd was Arnold inderdaad best een goede voetballer. Vaak een spitsje, met een neusje voor de goal. In 1992 was hij topscoorder van het eerste, maar de goals begonnen pas te vallen na de derde wedstrijd, waarin hem de grondbeginselen van de buitenspelval werden uitgelegd. Daarvan had hij gedurende de C, B en A nog nooit gehoord. Toen stond Arnold dan ook voornamelijk rechtsback, omdat tactiek niet zijn sterkste punt was.

Jullie weten het natuurlijk altijd beter dan Arnold. Jullie weten het namelijk écht beter dan Arnold. Maar Arnold vindt van niet, en hij vindt dan ook dat hij niet voor niets trainer is. Sinds de man jullie trainingen en wedstrijden leidt, denkt hij dat hij een strategisch meesterbrein is. Elke wedstrijd word met dubbele cijfers verloren maar hij houdt voet bij stuk: 'Geef het even tijd jongens!' zegt hij stellig.

Hij rijgt de cliché-matige uitspraken aan elkaar alsof hij een Griekse Slager is

'Meteen honderd procent!' klinkt het zodra de tegenstander de aftrap neemt. Wanneer jullie enigszins inzakken, is het 'Tandje erbij!' en 'Zet eens druk!' Het valt Arnold op dat het al een tijdje over links gaat, dus zegt hij 'Openen!' en 'Maak het veld breed!' Franky stond dus écht niet buitenspel, hè: 'Kan noooooooooooooit!' Franky vind zelf ook dat hij niet buitenspel stond en sluit zich bij Arnold aan. Daar is de trainer niet van gediend. 'Mondje dicht tegen de scheidsrechter!' tiert hij. 'Die heeft nou eenmaal altijd gelijk!'

Tien minuten nadat Franky op zijn donder kreeg voor het protesteren tegen de scheidsrechter is Arnolds geduld jegens de leidsman ook een beetje opgeraakt. Hij vindt inmiddels al lang niet meer dat de scheidsrechter altijd gelijk heeft en besluit hem daar in de 82e minuut dan ook maar eens wat van te zeggen. Het staat 1-1 en jullie krijgen een volkomen terechte penalty tegen. Iedereen is stil, zelfs Dirk, die hem veroorzaakt heeft. Arnold niet. Hij loopt het veld in en tovert zijn volledige schuine vocabulair tevoorschijn. Arnold mag vertrekken en de penalty gaat erin. Weer verloren.

Gelukkig hebben echter trainer Mark THE Boss bakker.
Hij kwam zag en overwon.


Tot Slot.
Dan toch nog even terug naar de orde van de dag.
Over 7 dagen stapt THE A-TEAM weer in het vliegtuig voor het broodnodige jaarlijkse najaarstraingskamp in Spanje.
Op de planning staan weer de nodige trainingen, teambuilding activiteiten en natuurlijk één en wellicht nog een tweede wedstrijd tegen een Spaanse opponent.
The A team zal afgetraind wederkeren na een week van bikkelen en afzien. Met ons motto:
“para nosotros la victoria total”


PEER