Door cruciale zege wind weer in de rug

Na de 1-4 nederlaag in de topper tegen RWB was het voor RKDVC 6 zaak om de lastige wedstrijd op bezoek bij WSC te winnen. Geen sinecure, gezien het feit dat WSC in 7 wedstrijden pas 4 verliespunten had, en ook slechts 4 tegentreffers moest slikken. Winnen bij Elshout, gelijk tegen RWB.. dan moet je wat kunnen. In een hele doelpuntrijke en spannende wedstrijd slaagde RKDVC er in om een zeer knappe uitzege te boeken: 3-5.

Een harde wind, enigszins dwars over het veld, en een zwaar en glad voetbalveld maakte het niet gemakkelijk om er een hele mooie pot voetbal van te maken. De strijd en het doelpuntenverloop maakten echter een hoop goed voor de (toch weer, ondanks matige weersomstandigheden) aanwezige supporters.

RKDVC begon niet erg sterk aan de wedstrijd; na een dikke kans binnen de minuut was het daarna niet allerbest. Spelers waren benieuwd of er nog iets van de nederlaag tegen RWB terug te zien was in het veld. Er is echter maar één remedie om weer terug in het ritme te komen, en dat is hard werken. Na 20 minuten drong dat door bij de Drunense basis elf.
Een wake up call was hier wel voor nodig. Na een kwartier scoorde WSC, door een vrije trap achter Berry van Bladel te schieten. Na 20 minuten kantelde de wedstrijd langzaam in het voordeel van RKDVC. Het was dan ook niet onverdiend dat DVC langszij kwam. Huurling Roel Fitters kopte bij de 2e paal een voorzet van Michael Leijte prima binnen.

Het lichte overwicht hield aan, en Thijs Fokker was dichtbij de 2e treffer. Toch mocht RKDVC zich gelukkig prijzen dat het met een 1-1 stand mocht gaan rusten. De scheidsrechter van dienst gaf na een bal richting hand / hand richting bal situatie een penalty aan WSC. Gelukkig wist doelman Berry de matige inzet van de WSC aanvoerder te keren. Remco v/d Linden was er als de kippen bij om een rebound te voorkomen.

Na rust had RKDVC de harde wind iéts meer in de rug. Voorzichtig werd de aanval gezocht. Het was helaas niet RKDVC dat als eerste scoorde. Na een heel eerlijk gevlagde hoekschop kon een WSC-speler de strakke corner met het hoofd tot doelpunt promoveren. Na die goal ging het hard. Vrijwel iedere kans werd omgezet in een doelpunt. Roel Fitters gaf zijn tijdelijke transfer nog wat meer glans door spits Jasper Koole 1-op-1 met de WSC goalie te zetten. Uiterst koel maakte Jappie de 2-2. En, vlug, de bal het netje uit en hup! Op naar de voorsprong! Een aanval over links resulteerde in een scherpe voorzet die niet onder controle kon worden gebracht door de doelman van WSC. Het vroege sinterklaascadeau werd dankbaar in ontvangst genomen door Roy Klijsen: 2-3. Over cadeautjes gesproken.. Joey Heeffer vervulde zijn rol als zwarte piet ook een maandje te vroeg. Na een sublieme redding van Berry en een rebound op de paal ging de bal na een 3e inzet via het lichaam van Joey uiterst ongelukkig in het eigen doel (kontie niks aan doen). Een goede piet stelt zijn baas echter nooit teleur.

Een verre voorzet van Michael Leijte werd door de mee opgekomen Joey Heeffer opgepikt en zéér kunstig over de doelman en in het doel gewerkt. Met nog 8 minuten op de klok lag de overwinning voor het grijpen. Bij WSC had men het vernuft niet meer om nog gevaarlijk te worden. Vlak voor tijd werd de wedstrijd in het slot gegooid. Bij een scherpe corner dook Michael Leijte bij de 1e paal op, en via een WSC been belandde de bal voor de 5e maal in het netje.

DVC toont karakter. Dat had als titel van deze samenvatting ook niet misstaan. Karakter omdat de ploeg met enkele tegenslagen moest dealen. Een achterstand, penalty tegen, eigen doelpunt… Desondanks, dus door dat karakter te tonen, gingen de 3 zeer welkome punten in de zak mee naar Drunen.