Het geluk van de kampioen?

Na een rustpauze van ruim 2 weken startte voor RKDVC het laatste blok wedstrijden met een uitduel tegen Veerse Boys. Een team dat meedraait in de middenmoot van onze competitie en opvallend veel doelpunten scoort (met name in thuiswedstrijden). Desalniettemin had de tegenstander vooraf niet heel veel geloof in een resultaat, getuige de opmerking 'Ik denk dat we binnen 10 minuten al met 2 of 3-0 achterstaan.'
Desondanks begon VB een stuk beter aan de wedstrijd dan DVC. De bereidheid om voor elkaar te werken en duels te winnen was niet met ons meegereisd naar Raamsdonksveer. Hierdoor had VB de betere kansen in de 1e helft. Met name hun nr. 11 was een plaag voor onze defensie. Halverwege de 1e helft kwam VB op voorsprong, nadat een geblokte vrije trap gelukkig voor de voeten viel van een VB-speler, welke de bal binnen knalde. Na deze goal kwamen we wat beter in de wedstrijd. Enkele kansen, waarvan de grootste voor Frank en Luuk, werden niet benut. Gezegd dient te worden dat VB de voorsprong ook nog had kunnen vergroten. Met een 1-0 achterstand werd de kleedkamer opgezocht.
Duidelijk was dat het in de 2e helft vooral wat afgressiever moest. Dit werd behoorlijk opgepakt door de selectie, en het begin van de 2e helft was dan ook de beste periode van ons gedurende de wedstrijd. VB werd teruggedrongen en kwam een tijdlang bijna niet meer op onze helft. Wel hielden slordigheden (zoals simpele passes bij tegenstanders in de voeten) aan. In de 65e minuut volgde een belangrijk moment. Na een opstootje (gevolg van eerdere ellieboogstoot?) sloegen bij Willem vd Velden de stoppen door: rood. Met 10 man en dus 1-0 achter stond ons een wel erg grote uitdaging te wachten. De ploeg was in deze fase juist extra bereid om dat metertje meer te lopen, en als collectief in ieder geval een punt te halen. In beginsel was de personele bezetting echter niet op orde. VB verzuimde in deze fase de wedstrijd te beslissen, en mistte meerdere dotten van kansen. Vrouwe Fortuna aan onze zijde: Doelman Berry, een engeltje op de lat en andere onkunde bij afwerking waren redenen dat het wonderwel bij 1-0 bleef. In de 75e minuut legde Frank zijn frustraties in een afstandschot die via de paal binnen viel: 1-1.
Hierna was RKDVC in staat om de tegenstander in toom te houden en een gelijkspel te behalen in een uiterst lastige wedstrijd.
Door dit gelijke spel had Nevelo de uitgelezen mogelijkheid om ons op 1 punt te naderen en de titelstrijd weer te openen. Echter bleek dat ook Nevelo met 1-1 gelijk speelde dit weekend, en is de voorsprong met nog 3 competitiewedstrijden te spelen 3 punten.
De nodige mazzel dus dit weekend, óf het geluk van de kampioen?