De voorlopig nieuwe held voor Feyenoordfans heet Elvis Manu. De eerder aan Cambuur Leeuwarden verhuurde spits mocht 5 min. voor tijd invallen in het duel dat toegang gaf tot de Europa League en scoorde prompt het winnende doelpunt. En ja hoor, daar ging het shirt weer eens uit om de spierballen te laten zien. Dan ben je toch wel een beetje verliefd of geil op jezelf. Het werd hem vergeven. Want de club uit de Maasstad speelt eindelijk sinds jaren Europees voetbal. En dat werd wel een keer tijd. Niet dat Manu scoorde in de bijna dramatisch verlopen wedstrijd, maar dat de spelers ervaring opdoen in serieuze krachtmetingen buiten de Ere-divisie. De nieuwe bondscoach zal zich daarom weer gaan melden in de Kuip om de talenten te bekijken. Uiteindelijk zal het voor iedereen een win-winsituatie opleveren. Supporters blij, sponsors blij, penningmeester blij en Martin van Geel natuurlijk helemaal blij. Allemaal door dat late doelpunt van Manu. En kijk, Clasie blijft en El Ahmadi komt.
Elvis is the King van Rotterdam en met zo'n achternaam lijkt de toekomst van de gespierde held al voorbestemd. MANUnited lonkt!
 
INTERNATIONAAL
Als ik uit mijn auto stap op de parkeerstrook bij Polonia, loopt er een man in lange blauwe jas op me af. 'Entschuldigung, bitte,'.... de man zoekt even naar de juiste woorden en ik denk: Het is een vreemdeling zeker, die verdwaald is zeker. Onmiskenbaar een Duitse toerist in onze big city. Maar de man schakelt over in de Engelse taal en vraagt 'Where the chocolatshop is?' Zijn poging om zich zo goed mogelijk verstaanbaar te maken in de taal van onze linkse buren verdrinkt in het accent van onze rechterburen. Mijn talenmodus is op dat moment al op (steenkolen)Duits gezet en kan blijkbaar niet meer verwisseld worden, met een merkwaardige versie van Duitsland- Engeland tot gevolg. 'Is the shop now open?' 'Nein, er ist geschlossen. Morgen ist er wieder geöfnnet.' 'Oké, thank you!' Net voor ik de friettent binnen wil stappen vraagt de man: 'How did you know I am German, while I speak Englisch?' Ik kijk hem met een verontwaardigde Louis van Gaal-blik aan en zoek naar een Duitse vertaling van de beroemde woorden: Ben ik nou zo slim of jij zo dom? Maar mijn hongerige maag dwingt me bij Polonia binnen te gaan. Ik haal achteloos mijn schouders op en lach nog even naar de vreemdeling, terwijl ik denk: Goodbye! Auf Wienerschnitzel!                                                   

Jack Thomassen