In de kleedkamer van 'de fitness' kwam een bij mij bekende speler van de A-junioren binnen. Onder zijn donkere trainingsjack viel me meteen zijn knalroze voetbalbroek op. Toen het jack uitging en bleek dat ook het shirt zuurstokroze was, kon ik niets anders uitbrengen dan: 'Wat heb je nou toch weer aan?' Dat was niet echt aardig, natuurlijk. Maar roze vind ik nu eenmaal geen mooie kleur. 'Je hebt een nieuw uittenue gekocht?', herpakte ik mezelf vlug. 'Van welke club?' Het bleek van Real Madrid te zijn. Het is logisch dat het uitshirt anders gekleurd dan het thuisshirt moet zijn, maar een doet-pijn-aan-mijn-ogen-kleur als roze? Hebben ze die stylist van het zuiden soms om advies geraadpleegd daar in Madrid? Ik kan er gewoon niks doen. Noem me maar ouderwets of conservatief. Roze is nu eenmaal heel lang dé kleur voor meisjes geweest. Een meisje geboren? Roze kaartjes en kleertjes. De poppenwagen van mijn dochter, waar ze bijna 25 jaar geleden mee liep? Haar rugtas om mee naar school te nemen? Allemaal roze! Maar toen op een dag mannen in het straatbeeld verschenen met roze polo's of overhemden, wist je het wel. Andere tijden braken aan! En dat hebben we geweten. Zelfs scheidsrechters liepen niet meer in onberispelijk zwart. In geel, rood, groen en ja, weer dat roze gestoken arbiters vielen soms nog meer op dan die foeilelijke gekleurde schoenen van de voetballers op de velden.
Nog zoiets drastisch. Vaders lopen tegenwoordig ALLÉÉN(!) met een kinderwagen door het dorp. Met 2 handen aan het stuur! Ja, vroeger moest vader ook wel eens de kinderwagen voortduwen, maar dan liep hij er een beetje nonchalant naast. Met één hand sturend en enigszins opgelaten om zich heen kijkend. Het was gewoon niet cool. Echt niet. Oké, noem me dan maar ouderwets of van de oude stempel, een man mag best zijn grenzen hebben. Bij DESK uit Kaatsheuvel moesten ze een paar jaar geleden ook zo nodig iets ludieks doen. De keepersshirts waren allemaal... roze! Tandenknarsend zagen we het vanaf de zijlijn aan. (Inmiddels had ik in één van mijn veteranenmaten een medestander gevonden.) Never nooit niet zouden wij zoiets dragen. En hoopten vurig dat er bij RKDVC niemand ook op zo'n kleurrijk idee zou komen. Tot nu toe hebben we gelukkig nog niets gezien.
Op Facebook kwam laatst een foto voorbij van een rek met sportschoenen in de winkel van Sportwereld Drunen op het Raadhuisplein. Tot grote opluchting stonden er veel modellen op in het... zwart. Hè hè gelukkig, dacht ik, er gloort nog hoop. En natuurlijk breken er andere tijden aan en om niet al te conservatief over te komen, wil ik best in veel dingen meegaan. Daarom zal ik proberen niet alles zwart in te zien, ik zal echt mijn best doen. Maar om de dingen door een roze bril te bekijken gaat me echter net iets te ver!